ch. 16
2.16.1
consules M. Ualerius P. Postumius. eo anno bene
pugnatum cum Sabinis; consules triumpharunt. maiore
inde mole Sabini bellum parabant.
2.16.2aduersus eos et ne
quid simul ab Tusculo, unde etsi non apertum, suspectum
tamen bellum erat, repentini periculi oreretur, P. Ualerius
quartum T. Lucretius iterum consules facti.
2.16.3seditio inter
belli pacisque auctores orta in Sabinis aliquantum inde
uirium transtulit ad Romanos.
2.16.4namque Attius Clausus, cui
postea Appio Claudio fuit Romae nomen, cum pacis ipse
auctor a turbatoribus belli premeretur nec par factioni esset,
ab Inregillo, magna clientium comitatus manu, Romam
transfugit.
2.16.5his ciuitas data agerque trans Anienem; Uetus
Claudia tribus—additis postea nouis tribulibus—qui ex eo
uenirent agro appellati. Appius inter patres lectus, haud
ita multo post in principum dignationem peruenit.
2.16.6consules
infesto exercitu in agrum Sabinum profecti cum ita
uastatione, dein proelio adflixissent opes hostium ut diu
nihil inde rebellionis timeri posset, triumphantes Romam
redierunt.
2.16.7P. Ualerius, omnium consensu princeps belli pacisque
artibus, anno post Agrippa Menenio P. Postumio consulibus
moritur, gloria ingenti, copiis familiaribus adeo exiguis,
ut funeri sumptus deesset; de publico est datus. luxere
matronae ut Brutum.
2.16.8eodem anno duae coloniae Latinae,
Pometia et Cora, ad Auruncos deficiunt. cum Auruncis
bellum initum; fusoque ingenti exercitu, qui se ingredientibus
fines consulibus ferociter obtulerat, omne Auruncum
bellum Pometiam compulsum est.
2.16.9nec magis post proelium
quam in proelio caedibus temperatum est; et caesi aliquanto
plures erant quam capti, et captos passim trucidauerunt; ne
ab obsidibus quidem, qui trecenti accepti numero erant, ira
belli abstinuit. et hoc anno Romae triumphatum.
