2.29.8T. Largius,
non id tempus esse ut merita tantummodo exsoluerentur;
totam plebem aere alieno demersam esse, nec sisti posse
ni omnibus consulatur; quin si alia aliorum sit condicio,
accendi magis discordiam quam sedari.
2.29.9Ap. Claudius, et
natura immitis et efferatus hinc plebis odio, illinc patrum
laudibus, non miseriis ait sed licentia tantum concitum
turbarum et lasciuire magis plebem quam saeuire.
2.29.10id adeo
malum ex prouocatione natum; quippe minas esse consulum,
non imperium, ubi ad eos qui una peccauerint
prouocare liceat.
2.29.11'agedum' inquit, 'dictatorem, a quo
prouocatio non est, creemus; iam hic quo nunc omnia
ardent conticescet furor.
2.29.12pulset tum mihi lictorem qui
sciet ius de tergo uitaque sua penes unum illum esse cuius
maiestatem uiolarit.'
ch. 30
2.30.1
multis, ut erat, horrida et atrox uidebatur Appi sententia;
rursus Uergini Largique exemplo haud salubres, utique Largi
[putabant sententiam], quae totam fidem tolleret. medium
maxime et moderatum utroque consilium Uergini habebatur;
2.30.2sed factione respectuque rerum priuatarum, quae semper
offecere officientque publicis consiliis, Appius uicit, ac
prope fuit ut dictator ille idem crearetur;
2.30.3quae res utique
alienasset plebem periculosissimo tempore, cum Uolsci Aequique
et Sabini forte una omnes in armis essent.
2.30.4sed curae
fuit consulibus et senioribus patrum, ut imperium sua ui
uehemens mansueto permitteretur ingenio:
2.30.5M'. Ualerium
dictatorem Uolesi filium creant. plebes etsi aduersus se
creatum dictatorem uidebat, tamen cum prouocationem
fratris lege haberet, nihil ex ea familia triste nec superbum
timebat;
