Latin Texts & Translations

2.34.6ea clade conterritis hostium animis, ut etiam ubi ea remisisset terrore aliquo tenerentur, et Uelitris auxere numerum colonorum Romani, et Norbam in montes nouam coloniam, quae arx in Pomptino esset, miserunt.

2.34.7M. Minucio deinde et A. Sempronio consulibus magna uis frumenti ex Sicilia aduecta, agitatumque in senatu quanti plebi daretur.

2.34.8multi uenisse tempus premendae plebis putabant reciperandique iura quae extorta secessione ac ui patribus essent. in primis Marcius Coriolanus, hostis tribuniciae potestatis,

2.34.9'si annonam' inquit, 'ueterem uolunt, ius pristinum reddant patribus. cur ego plebeios magistratus, cur Sicinium potentem uideo, sub iugum missus, tamquam ab latronibus redemptus?

2.34.10egone has indignitates diutius patiar quam necesse est? Tarquinium regem qui non tulerim, Sicinium feram? secedat nunc; auocet plebem; patet uia in Sacrum montem aliosque colles; rapiant frumenta ex agris nostris, quemadmodum tertio anno rapuere.

2.34.11fruantur annona quam furore suo fecere. audeo dicere hoc malo domitos ipsos potius cultores agrorum fore

2.34.12quam ut armati per secessionem coli prohibeant.' haud tam facile dictu est faciendumne fuerit quam potuisse arbitror fieri ut condicionibus laxandi annonam et tribuniciam potestatem et omnia inuitis iura imposita patres demerent sibi.

ch. 35 2.35.1 et senatui nimis atrox uisa sententia est et plebem ira prope armauit. fame se iam sicut hostes peti, cibo uictuque fraudari; peregrinum frumentum, quae sola alimenta ex insperato fortuna dederit, ab ore rapi nisi Cn. Marcio uincti dedantur tribuni, nisi de tergo plebis Romanae satisfiat; eum sibi carnificem nouum exortum, qui aut mori aut seruire iubeat.