2.54.9tandem qui obuersati uestibulo tribuni fuerant
nuntiant domi mortuum esse inuentum. quod ubi in totam
contionem pertulit rumor, sicut acies funditur duce occiso,
ita dilapsi passim alii alio. praecipuus pauor tribunos inuaserat,
quam nihil auxilii sacratae leges haberent morte collegae
monitos.
2.54.10nec patres satis moderate ferre laetitiam,
adeoque neminem noxiae paenitebat, ut etiam insontes
fecisse uideri uellent, palamque ferretur malo domandam
tribuniciam potestatem.
ch. 55
2.55.1
sub hac pessimi exempli uictoria dilectus edicitur, pauentibusque
tribunis sine intercessione ulla consules rem peragunt.
2.55.2tum uero irasci plebs tribunorum magis silentio
quam consulum imperio, et dicere actum esse de libertate
sua; rursus ad antiqua reditum; cum Genucio una mortuam
ac sepultam tribuniciam potestatem. aliud agendum ac
cogitandum quomodo resistatur patribus;
2.55.3id autem unum
consilium esse ut se ipsa plebs, quando aliud nihil auxilii
habeat, defendat. quattuor et uiginti lictores apparere
consulibus et eos ipsos plebis homines; nihil contemptius
neque infirmius, si sint qui contemnant; sibi quemque ea
magna atque horrenda facere.
2.55.4his uocibus alii alios cum
incitassent, ad Uoleronem Publilium de plebe hominem
quia, quod ordines duxisset, negaret se militem fieri debere,
lictor missus est a consulibus. Uolero appellat tribunos.
2.55.5cum auxilio nemo esset, consules spoliari hominem et uirgas
expediri iubent. 'prouoco' inquit, 'ad populum' Uolero,
'quoniam tribuni ciuem Romanum in conspectu suo uirgis
caedi malunt quam ipsi in lecto suo a uobis trucidari.' quo
ferocius clamitabat, eo infestius circumscindere et spoliare
lictor.
