4.45.7tum Labicanis bellum indictum; factoque senatus consulto
ut duo ex tribunis ad bellum proficiscerentur, unus res
Romae curaret, certamen subito inter tribunos exortum; se
quisque belli ducem potiorem ferre, curam urbis ut ingratam
ignobilemque aspernari.
4.45.8cum parum decorum inter collegas
certamen mirabundi patres conspicerent, Q. Seruilius 'quando
nec ordinis huius ulla' inquit, 'nec rei publicae est uerecundia,
patria maiestas altercationem istam dirimet. filius
meus extra sortem urbi praeerit. bellum utinam, qui adpetunt,
consideratius concordiusque quam cupiunt gerant'.
ch. 46
4.46.1
dilectum haberi non ex toto passim populo placuit;
decem tribus sorte ductae sunt; ex iis scriptos iuniores duo
tribuni ad bellum duxere.
4.46.2coepta inter eos in urbe certamina
cupiditate eadem imperii multo impensius in castris accendi;
nihil sentire idem, pro sententia pugnare; sua consilia uelle,
sua imperia sola rata esse; contemnere in uicem et contemni,
4.46.3donec castigantibus legatis tandem ita comparatum est
ut alternis diebus summam imperii haberent.
4.46.4quae cum
allata Romam essent, dicitur Q. Seruilius, aetate et usu doctus,
precatus ab dis immortalibus ne discordia tribunorum
damnosior rei publicae esset quam ad Ueios fuisset, et uelut
haud dubia clade imminente, institisse filio ut milites scriberet
et arma pararet.
4.46.5nec falsus uates fuit. nam ductu
L. Sergi, cuius dies imperii erat, loco iniquo sub hostium
castris, cum quia simulato metu receperat se hostis ad uallum,
spes uana expugnandi castra eo traxisset, repentino impetu
Aequorum per supinam uallem fusi sunt, multique in
ruina maiore quam fuga oppressi obtruncatique;
