ch. 22
7.22.1
temptatum domi per
dictatorem, ut ambo patricii consules crearentur, rem ad
interregnum perduxit.
7.22.2duo interreges, C. Sulpicius et
M. Fabius, interpositi obtinuere quod dictator frustra tetenderat,
mitiore iam plebe ob recens meritum leuati aeris
alieni, ut ambo patricii consules crearentur.
7.22.3creati ipse
C. Sulpicius Peticus, qui prior interregno abiit, et T. Quinctius
Poenus; quidam Caesonem, alii Gaium praenomen
Quinctio adiciunt,
7.22.4ad bellum ambo profecti, Faliscum
Quinctius, Sulpicius Tarquiniense, nusquam acie congresso
hoste cum agris magis quam cum hominibus urendo populandoque
gesserunt bella;
7.22.5cuius lentae uelut tabis senio
uicta utriusque pertinacia populi est, ut primum a consulibus,
dein permissu eorum ab senatu indutias peterent. in
quadraginta annos impetrauerunt.
7.22.6ita posita duorum bellorum quae imminebant cura, dum
aliqua ab armis quies esset, quia solutio aeris alieni multarum
rerum mutauerat dominos, censum agi placuit.
7.22.7ceterum
cum censoribus creandis indicta comitia essent, professus
censuram se petere C. Marcius Rutulus, qui primus dictator
de plebe fuerat, concordiam ordinum turbauit;
7.22.8quod uidebatur
quidem tempore alieno fecisse, quia ambo tum forte
patricii consules erant, qui rationem eius se habituros negabant;
7.22.9sed et ipse constantia inceptum obtinuit et tribuni
omni ui <ut> reciperaturi ius consularibus comitiis amissum
adiuuerunt, et cum ipsius uiri maiestas nullius honoris fastigium
non aequabat, tum per eundem, qui ad dictaturam
aperuisset uiam, censuram quoque in partem uocari plebes
uolebat.
7.22.10nec uariatum comitiis est, quin cum Manlio
†Naeuio censor† Marcius crearetur.
dictatorem quoque hic annus habuit M. Fabium, nullo
terrore belli sed ne Licinia lex comitiis consularibus obseruaretur.
7.22.11magister equitum dictatori additus Q. Seruilius.
nec tamen dictatura potentiorem eum consensum patrum
consularibus comitiis fecit quam censoriis fuerat:
