8.25.10Charilaus fuit
qui ad Publilium Philonem uenit et, quod bonum faustum
felix Palaepolitanis populoque Romano esset, tradere se ait
moenia statuisse.
8.25.11eo facto utrum ab se prodita an seruata
patria uideatur, in fide Romana positum esse. sibi priuatim
nec pacisci quicquam nec petere;
8.25.12publice petere quam
pacisci magis ut, si successisset inceptum, cogitaret populus
Romanus potius cum quanto studio periculoque reditum in
amicitiam suam esset quam qua stultitia et temeritate de
officio decessum.
8.25.13conlaudatus ab imperatore tria milia
militum ad occupandam eam partem urbis quam Samnites
insidebant accepit; praesidio ei L. Quinctius tribunus
militum praepositus.
ch. 26
8.26.1
eodem tempore et Nymphius praetorem Samnitium arte
adgressus perpulerat, ut, quoniam omnis Romanus exercitus
aut circa Palaepolim aut in Samnio esset, sineret se classe
circumuehi ad Romanum agrum, non oram modo maris sed
ipsi urbi propinqua loca depopulaturum;
8.26.2sed ut falleret,
nocte proficiscendum esse extemploque naues deducendas.
quod quo maturius fieret, omnis iuuentus Samnitium
praeter necessarium urbis praesidium ad litus missa.
8.26.3ubi
dum Nymphius in tenebris et multitudine semet ipsa impediente,
sedulo aliis alia imperia turbans, terit tempus,
Charilaus ex composito ab sociis in urbem receptus, cum
summa urbis Romano milite implesset, tolli clamorem iussit;
8.26.4ad quem Graeci signo accepto a principibus quieuere, Nolani
per auersam partem urbis uia Nolam ferente effugiunt.
Samnitibus exclusis ab urbe ut expeditior in praesentia fuga,
ita foedior postquam periculo euaserunt uisa, quippe qui
inermes nulla rerum suarum non relicta inter hostes,