ch. 5
8.5.1
ubi est Romam uentum, in Capitolio eis senatus datus
est. ibi cum T. Manlius consul egisset cum eis ex auctoritate
patrum ne Samnitibus foederatis bellum inferrent,
Annius,
8.5.2tamquam uictor armis Capitolium cepisset, non
legatus iure gentium tutus loqueretur,
8.5.3'tempus erat' inquit,
'T. Manli uosque patres conscripti, tandem iam uos nobiscum
nihil pro imperio agere, cum florentissimum deum
benignitate [nunc] Latium armis uirisque, Samnitibus bello
uictis, Sidicinis Campanisque sociis, nunc etiam Uolscis
adiunctis, uideretis; colonias quoque uestras Latinum Romano
praetulisse imperium.
8.5.4sed quoniam uos regno impotenti
finem ut imponatis non inducitis in animum, nos,
quamquam armis possumus adserere Latium in libertatem,
consanguinitati tamen hoc dabimus ut condiciones pacis
feramus aequas utrisque, quoniam uires quoque aequari dis
immortalibus placuit.
8.5.5consulem alterum Roma, alterum
ex Latio creari oportet, senatus partem aequam ex utraque
gente esse, unum populum, unam rem publicam fieri;
8.5.6et ut
imperii eadem sedes sit idemque omnibus nomen, quoniam
ab altera utra parte concedi necesse est, quod utrisque
bene uertat, sit haec sane patria potior et Romani omnes
uocemur'.
8.5.7forte ita accidit, ut parem ferociae huius et Romani
consulem T. Manlium haberent, qui adeo non tenuit iram
ut, si tanta dementia patres conscriptos cepisset ut ab
Setino homine leges acciperent, gladio cinctum in senatum
uenturum se esse palam diceret et quemcumque in curia
Latinum uidisset sua manu interempturum.
8.5.8et conuersus
ad simulacrum Iouis, 'audi, Iuppiter, haec scelera' inquit;
'audite, Ius Fasque. peregrinos consules et peregrinum
senatum in tuo, Iuppiter, augurato templo captus atque ipse
oppressus uisurus es?
8.5.9haecine foedera Tullus, Romanus
rex, cum Albanis, patribus uestris, Latini, haec L. Tarquinius
uobiscum postea fecit?
8.5.10non uenit in mentem
pugna apud Regillum lacum? adeo et cladium ueterum
uestrarum et beneficiorum nostrorum erga uos obliti
estis?'