4.2.10
Στρουθίου δέ ποτε διωκομένου ὑπὸ ἱέρακος καὶ εἰσπηδήσαντος εἰς τοὺς κόλπους αὐτοῦ, καταψήσας μεθῆκεν, εἰπὼν τὸν ἱκέτην δεῖν μὴ ἐκδιδόναι. σκωπτόμενος ὑπὸ Βίωνος οὐκ ἔφη αὐτῷ ἀποκρινεῖσθαι· μηδὲ γὰρ τὴν τραγῳδίαν ὑπὸ τῆς κωμῳδίας σκωπτομένην ἀποκρίσεως ἀξιοῦν. πρὸς δὲ τὸν μήτε μουσικὴν μήτε γεωμετρίαν μήτε ἀστρονομίαν μεμαθηκότα, βουλόμενον δὲ παρʼ αὐτὸν φοιτᾶν, πορεύου, ἔφη· λαβὰς γὰρ οὐκ ἔχεις φιλοσοφίας. οἱ δὲ τοῦτό φασιν εἰπεῖν, παρʼ ἐμοὶ γὰρ πόκος οὐ κνάπτεται.
4.2.11
Εἰπόντος δὲ Διονυσίου πρὸς Πλάτωνα ὡς ἀφαιρήσεται αὐτοῦ τὸν τράχηλον, παρὼν οὗτος καὶ δείξας τὸν ἴδιον, οὐκ ἄν γε, ἔφη, τὶς πρότερον τούτου. φασὶ καὶ Ἀντιπάτρου ποτὲ ἐλθόντος εἰς Ἀθήνας καὶ ἀσπασαμένου αὐτόν, μὴ πρότερον ἀντιπροσαγορεῦσαι πρὶν ἢ τὸν λόγον ὃν ἔλεγε διαπεράνασθαι. ἀτυφότατος δὲ ὢν πολλάκις τῆς ἡμέρας ἑαυτῷ ἐμελέτα, καὶ ὥραν μίαν, φασὶν, ἀπένεμε σιωπῇ.
Καὶ πλεῖστα ὅσα καταλέλοιπε συγγράμματα καὶ ἔπη καὶ παραινέσεις, ἅ ἐστι ταῦτα·
Περὶ φύσεως αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ ϛʹ.
Περὶ σοφίας ϛʹ.
Περὶ πλούτου αʹ.
Ἀρκὰς αʹ.
Περὶ τοῦ ἀορίστου αʹ.
4.2.12
Περὶ τοῦ παιδίου αʹ.
Περὶ ἐγκρατείας αʹ.
Περὶ τοῦ ὠφελίμου αʹ.
Περὶ τοῦ ἐλευθέρου αʹ.
Περὶ θανάτου αʹ.
Περὶ ἑκουσίου αʹ.
Περὶ φιλίας αʹ βʹ.
Περὶ ἐπιεικείας αʹ.
Περὶ τοῦ ἐναντίου αʹ βʹ.
Περὶ εὐδαιμονίας αʹ βʹ.
Περὶ τοῦ γράφειν αʹ.
Περὶ μνήμης αʹ.
Περὶ τοῦ ψεύδους αʹ.
Καλλικλῆς αʹ.
Περὶ φρονήσεως αʹ βʹ.
Οἰκονομικὸς αʹ.
Περὶ σωφροσύνης αʹ.
Περὶ δυνάμεως νόμου αʹ.
Περὶ πολιτείας αʹ.
Περὶ ὁσιότητος αʹ.
Ὅτι παραδοτὴ ἡ ἀρετὴ αʹ.
Περὶ τοῦ ὄντος αʹ.
Περὶ εἱμαρμένης αʹ. Περὶ παθῶν αʹ.
Περὶ βίων αʹ.
Περὶ ὁμονοίας αʹ
Περὶ μαθητῶν αʹ βʹ.
Περὶ δικαιοσύνης αʹ.
Περὶ ἀρετῆς αʹ βʹ.
Περὶ εἰδῶν αʹ.
Περὶ ἡδονῆς αʹ βʹ.
Περὶ βίου αʹ.
Περὶ ἀνδρείας αʹ.
Περὶ τοῦ ἑνὸς αʹ.
Περὶ ἰδεῶν αʹ.
