Υπὲρ Λυκόφρονος 2
note τοῦτον διορῦξαι τὸν τοῖχον τῆς πρὸς τὴν ἄνθρωπον ὁμιλίας ἕνεκεν οὐδαμῶς πιθανόν ἐστιν. οὔτε γὰρ ὡς <πρὸς> τοὺς πρότερον αὐτῷ λειτουργοῦντας καὶ πᾶν ὅ τι κελεύοι προθύμως ὑπομένοντας διηνέχθη δεδήλωκεν, οὔθʼ ὅτι γενομένης πρὸς αὐτὸν ἁψιμαχίας ἐκεῖνοι τὴν χρείαν ἀπείπαντο, ὅθεν ὁ Λυκόφρων ἐπὶ τὸ τὸν τοῖχον διορῦξαι κατηπείχθη, μηκέτι <τῶν> σωμάτων ὁμοίως τε note note σθαι οὐκ ἂν διώρυξε τὸν τοῖχον. πόθεν γὰρ ἄνθρωπος μηδὲν κατεπειγόμενος ἀλλʼ ἔχων τὴν ἐξουσίαν καὶ τὰ παρʼ ἐκείνης εἰδέναι καὶ τὰ παρʼ αὑτοῦ λέγειν καὶ note καὶ τούτῳ οὐδέποθʼ ὁ Χρ note τὴν οἰκίαν ἀπεῖπεν. καὶ μὴν ἀδυνάτου γε εἶχεν τάξιν τὸ τὰς θεραπαίνας αὐτῆς πρὸς τοῦτον διαφέρεσθαι. τίς γὰρ ἂν οὕτως ἐγενήθη θρασεῖα ὥστε ἢ τὰ παρὰ τούτου ῥηθέντα ἢ τὰ παρʼ ἐκείνης πρὸς τοῦτον παρασιωπῆσαι τῆς ἰδίας ἔχθρας ἕνεκα; πρόχειρος δὲ note ἦν ὁ κίνδυνος εἰ μὲν γὰρ note ἅπερ οὗτοι προύθεντο. νῦν δὲ ἐκεῖνον μὲν ἑώρων καθʼ ὑπερβολὴν ἀσθενῶς διακείμενον, ταύτην δὲ τὴν τῆς οἰκίας μέλλουσαν κυριεύειν πολὺ πρὸ ὀφθαλμῶν ἀνελάμβανον, μὴ παθόντος τι τούτου τιμωρίαν ὑποσχῶσιν ὧν ἀντέπραξαν. οὔκουν οὔτε δι<ο>ρυχθῆναι τὸν τοῖχον ὑπὸ τούτου πιθανόν, οὔτε εἰώθει, καθάπερ λέγει, ταῖς θεραπαίναις διαλέγεσθαι. τίνος γὰρ ἕνεκεν; τί πρὸς αὐτὸν ταύτας διενεχθῆναι ἔδει, ὃν φιλοφρονέστερον δὴ τῆς δεσποίνης προσφερομένης αὐτῷ
Unknownτίσιν οὖν τεκμηρίοις χρησάμενος τούτους κελεύει καταδικάζειν; χρῆται νὴ Δία, ταῖς τῶν κηδεστῶν μαρτυρίαις Ἀνασχέτου καὶ Θεομνήστου καὶ Κρίτωνος, ἃς καλῶς ἔχον ἐστίν, ὦ ἄνδρες δικασταί, μὴ παρέργως ἐξετάςαι. τὴν γὰρ ὅλην κατηγορίαν ἐκ το
note τῷ Χαρίππῳ τὴν ἀδελφὴν εἰς Ὀλυμπίαν ἀποδημῆσαι τὸν Διώξιππον στεφανώςοντα τὴν πόλιν. Λυκόφρονα δὲ τέως μὲν ⟦λυ⟧πέμποντα ἐπιςτολὰς λέγειν
