Praeclare quidem dicis, Laelius; etenim video iam,
quo pergat oratio. [Note] Vides igitur ne illam quidem,
quae tota sit in factionis potestate, posse vere dici
rem publicam. [Note] Sic plane iudico. [Note] Et rectissime quidem iudicas; quae enim fuit tum Atheniensium res, cum post magnum illud Peloponnesiacum
bellum triginta viri illi urbi iniustissime praefuerunt?
-- --
num aut vetus gloria civitatis aut species praeclara
oppidi aut theatrum, gymnasia, porticus aut propylaea
nobilia aut arx aut admiranda opera Phidiae aut Piraeus ille magnificus rem publicam efficiebat? Minime
vero, Laelius, quoniam quidem populi res non
erat. [Note] Quid? cum decemviri Romae sine provocatione fuerunt tertio illo anno, cum vindicias amisisset
ipsa libertas? [Note] Populi nulla res erat, immo vero
id populus egit, ut rem suam recuperaret.
ch. 33
[Note] Venio nunc ad tertium genus illud, in quo esse
videbuntur fortasse angustiae. Cum per populum agi
dicuntur et esse in populi potestate omnia, cum, de
quocumque volt, supplicium sumit multitudo, cum
agunt, rapiunt, tenent, dissipant, quae volunt,
potesne tum, Laeli, negare rem esse illam publicam?
cum populi sint omnia, quoniam quidem populi esse
rem volumus rem publicam. Tum Laelius: Ac nullam
quidem citius negav<e>rim esse rem publicam, quam
istam, quae tota ....... p.pu......... ni.s.ls..
..... mo.....obis non placuit Syracusis fuisse rem
publicam neque Agrigenti neque Athenis, cum essent
tyranni, ne<c> hic, cum decemviri; ne<c> video,
qui magis in multitudinis dominatu rei publicae nomen appareat, quia primum mihi populus non est, ut
tu optime definisti, Scipio, nisi qui consensu iuris
continet<u>r, sed est tam tyrannus iste conventus, quam
si esset unus, hoc etiam taetrior, quia nihil ista, quae
populi speciem et nomen imitatur, immanius belua
est. Nec vero convenit, cum furiosorum bona legibus
in adgnatorum potestate sint, quod eorum iam
ch. 34
