1.24.9magis ferito quanto magis potes pollesque.' id ubi dixit porcum
saxo silice percussit. sua item carmina Albani suumque
ius iurandum per suum dictatorem suosque sacerdotes
peregerunt.
ch. 25
1.25.1
foedere icto trigemini, sicut conuenerat, arma capiunt.
cum sui utrosque adhortarentur, deos patrios, patriam ac
parentes, quidquid ciuium domi, quidquid in exercitu sit,
illorum tunc arma, illorum intueri manus, feroces et suopte
ingenio et pleni adhortantium uocibus in medium inter duas
acies procedunt.
1.25.2consederant utrimque pro castris duo
exercitus, periculi magis praesentis quam curae expertes;
quippe imperium agebatur in tam paucorum uirtute atque
fortuna positum. itaque ergo erecti suspensique in minime
gratum spectaculum animo incenduntur.
1.25.3datur signum infestisque
armis uelut acies terni iuuenes magnorum exercituum
animos gerentes concurrunt. nec his nec illis periculum
suum, publicum imperium seruitiumque obuersatur
animo futuraque ea deinde patriae fortuna quam ipsi fecissent.
1.25.4ut primo statim concursu increpuere arma micantesque
fulsere gladii, horror ingens spectantes perstringit et neutro
inclinata spe torpebat uox spiritusque.
1.25.5consertis deinde
manibus cum iam non motus tantum corporum agitatioque
anceps telorum armorumque sed uolnera quoque et sanguis
spectaculo essent, duo Romani super alium alius, uolneratis
tribus Albanis, exspirantes corruerunt.
1.25.6ad quorum casum
cum conclamasset gaudio Albanus exercitus, Romanas legiones
iam spes tota, nondum tamen cura deseruerat, exanimes
uice unius quem tres Curiatii circumsteterant.
