1.53.9forsitan etiam ardoris aliquid ad bellum armaque se
aduersus superbissimum regem ac ferocissimum populum
inuenturum.
1.53.10cum si nihil morarentur infensus ira porro
inde abiturus uideretur, benigne ab Gabinis excipitur. uetant
mirari si, qualis in ciues, qualis in socios, talis ad ultimum
in liberos esset;
1.53.11in se ipsum postremo saeuiturum, si
alia desint. sibi uero gratum aduentum eius esse, futurumque
credere breui ut illo adiuuante a portis Gabinis sub
Romana moenia bellum transferatur.
ch. 54
1.54.1
inde in consilia publica adhiberi. ubi cum de aliis rebus
adsentire se ueteribus Gabinis diceret quibus eae notiores
essent, ipse identidem belli auctor esse et in eo sibi praecipuam
prudentiam adsumere quod utriusque populi uires
nosset, sciretque inuisam profecto superbiam regiam ciuibus
esse quam ferre ne liberi quidem potuissent.
1.54.2ita cum sensim
ad rebellandum primores Gabinorum incitaret, ipse cum
promptissimis iuuenum praedatum atque in expeditiones iret
et dictis factisque omnibus ad fallendum instructis uana
adcresceret fides, dux ad ultimum belli legitur.
1.54.3ibi cum,
inscia multitudine quid ageretur, proelia parua inter Romam
Gabiosque fierent quibus plerumque Gabina res superior
esset, tum certatim summi infimique Gabinorum Sex. Tarquinium
dono deum sibi missum ducem credere.
1.54.4apud
milites uero obeundo pericula ac labores pariter, praedam
munifice largiendo tanta caritate esse ut non pater Tarquinius
potentior Romae quam filius Gabiis esset.
1.54.5itaque postquam
satis uirium conlectum ad omnes conatus uidebat, tum ex
suis unum sciscitatum Romam ad patrem mittit quidnam se
facere uellet, quando quidem ut omnia unus publice Gabiis
posset ei di dedissent.
