ch. 6
10.6.1
M. Ualerio et Q. Apuleio consulibus satis pacatae foris
res fuere:
10.6.2Etruscum aduersae belli res et indutiae quietum
tenebant; Samnitem multorum annorum cladibus domitum
hauddum foederis noui paenitebat; Romae quoque plebem
quietam exonerata[m deducta] in colonias multitudo praestabat.
10.6.3tamen ne undique tranquillae res essent, certamen
iniectum inter primores ciuitatis, patricios plebeiosque, ab
tribunis plebis Q. et Cn. Ogulniis,
10.6.4qui undique criminandorum
patrum apud plebem occasionibus quaesitis, postquam
alia frustra temptata erant, eam actionem susceperunt qua
non infimam plebem accenderent sed ipsa capita plebis,
consulares triumphalesque plebeios,
10.6.5quorum honoribus nihil
praeter sacerdotia, quae nondum promiscua erant, deesset.
10.6.6rogationem ergo promulgarunt ut, cum quattuor augures,
quattuor pontifices ea tempestate essent placeretque augeri
sacerdotum numerum, quattuor pontifices, quinque augures,
10.6.7de plebe omnes, adlegerentur.—quemadmodum ad
quattuor augurum numerum nisi morte duorum id redigi
collegium potuerit, non inuenio, cum inter augures constet
imparem numerum debere esse, ut tres antiquae tribus,
Ramnes, Titienses, Luceres, suum quaeque augurem habeant
aut,
10.6.8si pluribus sit opus, pari inter se numero sacerdotes
multiplicent; sicut multiplicati sunt cum ad quattuor quinque
adiecti nouem numerum, ut terni in singulas essent,
expleuerunt.—ceterum quia de plebe adlegebantur,
10.6.9iuxta
eam rem aegre passi patres quam cum consulatum uolgari
uiderent.
10.6.10simulabant ad deos id magis quam ad se pertinere:
ipsos uisuros ne sacra sua polluantur; id se optare
tantum ne qua in rem publicam clades ueniat.
10.6.11minus
autem tetendere, adsueti iam in tali genere certaminum uinci;
et cernebant aduersarios non, id quod olim uix sperauerint,
adfectantes magnos honores sed omnia iam in quorum spem
dubiam erat certatum adeptos, multiplices consulatus censurasque
et triumphos.
