ch. 7
10.7.1
certatum tamen suadenda dissuadendaque lege inter Ap.
10.7.2Claudium maxime ferunt et inter P. Decium Murem. qui
cum eadem ferme de iure patrum ac plebis quae pro lege
Licinia quondam contraque eam dicta erant cum plebeiis
consulatus rogabatur disseruissent,
10.7.3rettulisse dicitur Decius
parentis sui speciem, qualem eum multi qui in contione
erant uiderant, incinctum Gabino cultu super telum stantem,
quo se habitu pro populo ac legionibus Romanis deuouisset:
10.7.4tum P. Decium consulem purum piumque deis
immortalibus uisum aeque ac si T. Manlius collega eius
deuoueretur;
10.7.5eundem P. Decium qui sacra publica populi
Romani faceret legi rite non potuisse? id esse periculum
ne suas preces minus audirent di quam Ap. Claudi? castius
eum sacra priuata facere et religiosius deos colere quam se?
10.7.6quem paenitere uotorum quae pro re publica nuncupauerint
tot consules plebeii, tot dictatores, aut ad exercitus euntes
aut inter ipsa bella?
10.7.7numerarentur duces eorum annorum,
quibus plebeiorum ductu et auspicio res geri coeptae sint;
numerarentur triumphi; iam ne nobilitatis quidem suae
plebeios paenitere.
10.7.8pro certo habere, si quod repens bellum
oriatur, non plus spei fore senatui populoque Romano in
patriciis quam in plebeiis ducibus.
10.7.9'quod cum ita se habeat, cui deorum hominumue indignum
uideri potest' inquit, 'eos uiros, quos uos sellis curulibus,
toga praetexta, tunica palmata, et toga picta et corona
triumphali laureaque honoraritis, quorum domos spoliis
hostium adfixis insignes inter alias feceritis, pontificalia
atque auguralia insignia adicere?
10.7.10qui Iouis optimi maximi
ornatu decoratus, curru aurato per urbem uectus in Capitolium
ascenderit, is <non> conspiciatur cum capide ac lituo,
<cum> capite uelato uictimam caedet auguriumue ex arce
capiet?
10.7.11cuius <in> imaginis titulo consulatus censuraque
et triumphus aequo animo legetur, si auguratum aut pontificatum
adieceritis, non sustinebunt legentium oculi?
10.7.12equidem—pace
dixerim deum—eos nos iam populi Romani
beneficio esse spero, qui sacerdotiis non minus reddamus
dignatione nostra honoris quam acceperimus et deorum
magis quam nostra causa expetamus ut quos priuatim
colimus publice colamus.
