2.13.8deinde in admirationem uersus, supra Coclites
Muciosque dicere id facinus esse, et prae se ferre quemadmodum
si non dedatur obses, pro rupto foedus se habiturum,
sic deditam <intactam> inuiolatamque ad suos remissurum.
2.13.9utrimque constitit fides; et Romani pignus pacis
ex foedere restituerunt, et apud regem Etruscum non tuta
solum sed honorata etiam uirtus fuit, laudatamque uirginem
parte obsidum se donare dixit; ipsa quos uellet legeret.
2.13.10productis omnibus elegisse impubes dicitur; quod et uirginitati
decorum et consensu obsidum ipsorum probabile erat
eam aetatem potissimum liberari ab hoste quae maxime
opportuna iniuriae esset.
2.13.11pace redintegrata Romani nouam
in femina uirtutem nouo genere honoris, statua equestri,
donauere; in summa Sacra uia fuit posita uirgo insidens
equo.
ch. 14
2.14.1
huic tam pacatae profectioni ab urbe regis Etrusci abhorrens
mos traditus ab antiquis usque ad nostram aetatem
inter cetera sollemnia manet, bona Porsennae regis uendendi.
2.14.2cuius originem moris necesse est aut inter bellum
natam esse neque omissam in pace, aut a mitiore creuisse
principio quam hic prae se ferat titulus bona hostiliter uendendi.
2.14.3proximum uero est ex iis quae traduntur Porsennam
discedentem ab Ianiculo castra opulenta, conuecto ex
propinquis ac fertilibus Etruriae aruis commeatu, Romanis
dono dedisse, inopi tum urbe ab longinqua obsidione;
2.14.4ea
deinde, ne populo immisso diriperentur hostiliter, uenisse,
bonaque Porsennae appellata, gratiam muneris magis significante
titulo quam auctionem fortunae regiae quae ne in
potestate quidem populi Romani esset.
