2.16.8eodem anno duae coloniae Latinae,
Pometia et Cora, ad Auruncos deficiunt. cum Auruncis
bellum initum; fusoque ingenti exercitu, qui se ingredientibus
fines consulibus ferociter obtulerat, omne Auruncum
bellum Pometiam compulsum est.
2.16.9nec magis post proelium
quam in proelio caedibus temperatum est; et caesi aliquanto
plures erant quam capti, et captos passim trucidauerunt; ne
ab obsidibus quidem, qui trecenti accepti numero erant, ira
belli abstinuit. et hoc anno Romae triumphatum.
ch. 17
2.17.1
secuti consules Opiter Uerginius Sp. Cassius Pometiam
primo ui, deinde uineis aliisque operibus oppugnarunt.
2.17.2in
quos Aurunci magis iam inexpiabili odio quam spe aliqua
aut occasione coorti, cum plures igni quam ferro armati
excucurrissent, caede incendioque cuncta complent.
2.17.3uineis
incensis, multis hostium uolneratis et occisis, consulum
quoque alterum—sed utrum auctores non adiciunt—graui
uolnere ex equo deiectum prope interfecerunt.
2.17.4Romam inde
male gesta re reditum; inter multos saucios consul spe incerta
uitae relatus. interiecto deinde haud magno spatio,
quod uolneribus curandis supplendoque exercitui satis esset,
cum ira maiore, tum uiribus etiam auctis Pometiae arma
inlata.
2.17.5et cum uineis refectis aliaque mole belli iam in eo
esset ut in muros euaderet miles, deditio est facta.
2.17.6ceterum
nihilo minus foeda, dedita urbe, quam si capta foret,
Aurunci passi; principes securi percussi, sub corona uenierunt
coloni alii, oppidum dirutum, ager ueniit.
