2.25.3iamque ob omni parte munimenta uellebantur,
cum consul, quamquam cuncti undique et nexi ante omnes
ut signum daret clamabant, experiendi animos militum
causa parumper moratus, postquam satis apparebat ingens
ardor, dato tandem ad erumpendum signo militem auidum
certaminis emittit.
2.25.4primo statim incursu pulsi hostes;
fugientibus, quoad insequi pedes potuit, terga caesa; eques
usque ad castra pauidos egit. mox ipsa castra legionibus
circumdatis, cum Uolscos inde etiam pauor expulisset, capta
direptaque.
2.25.5postero die ad Suessam Pometiam quo confugerant
hostes legionibus ductis, intra paucos dies oppidum
capitur; captum praedae datum. inde paulum recreatus
egens miles;
2.25.6consul cum maxima gloria sua uictorem exercitum
Romam reducit. decedentem Romam Ecetranorum
Uolscorum legati, rebus suis timentes post Pometiam captam,
adeunt. his ex senatus consulto data pax, ager ademptus.
ch. 26
2.26.1
confestim et Sabini Romanos territauere; tumultus enim
fuit uerius quam bellum. nocte in urbem nuntiatum est
exercitum Sabinum praedabundum ad Anienem amnem
peruenisse; ibi passim diripi atque incendi uillas.
2.26.2missus
extemplo eo cum omnibus copiis equitum A. Postumius,
qui dictator bello Latino fuerat; secutus consul Seruilius
cum delecta peditum manu.
2.26.3plerosque palantes eques circumuenit,
nec aduenienti peditum agmini restitit Sabina
legio. fessi cum itinere tum populatione nocturna, magna
pars in uillis repleti cibo uinoque, uix fugae quod satis esset
uirium habuere.
2.26.4nocte una audito perfectoque bello Sabino, postero die
in magna iam spe undique partae pacis, legati Aurunci senatum
adeunt, ni decedatur Uolsco agro bellum indicentes.
