2.3.4leges rem surdam, inexorabilem
esse, salubriorem melioremque inopi quam potenti; nihil laxamenti
nec ueniae habere, si modum excesseris; periculosum
esse in tot humanis erroribus sola innocentia uiuere.
2.3.5ita
iam sua sponte aegris animis legati ab regibus superueniunt,
sine mentione reditus bona tantum repetentes. eorum uerba
postquam in senatu audita sunt, per aliquot dies ea consultatio
tenuit, ne non reddita belli causa, reddita belli
materia et adiumentum essent.
2.3.6interim legati alia moliri;
aperte bona repetentes clam reciperandi regni consilia
struere; et tamquam ad id quod agi uidebatur ambientes, nobilium
adulescentium animos pertemptant.
2.3.7a quibus placide
oratio accepta est, iis litteras ab Tarquiniis reddunt et de
accipiendis clam nocte in urbem regibus conloquuntur.
ch. 4
2.4.1
Uitelliis Aquiliisque fratribus primo commissa res est.
Uitelliorum soror consuli nupta Bruto erat, iamque ex eo
matrimonio adulescentes erant liberi, Titus Tiberiusque; eos
quoque in societatem consilii auunculi adsumunt.
2.4.2praeterea
aliquot nobiles adulescentes conscii adsumpti, quorum uetustate
memoria abiit.
2.4.3interim cum in senatu uicisset sententia
quae censebat reddenda bona, eamque ipsam causam morae
in urbe haberent legati quod spatium ad uehicula comparanda
a consulibus sumpsissent quibus regum asportarent
res, omne id tempus cum coniuratis consultando absumunt,
euincuntque instando ut litterae sibi ad Tarquinios darentur:
2.4.4nam aliter qui credituros eos non uana ab legatis super
rebus tantis adferri? datae litterae ut pignus fidei essent,
manifestum facinus fecerunt.
