2.30.12multitudine aliquantum Uolsci superabant; itaque
effusi et contemptim pugnam iniere. consul Romanus
nec promouit aciem, nec clamorem reddi passus defixis
pilis stare suos iussit: ubi ad manum uenisset hostis, tum
coortos tota ui gladiis rem gerere.
2.30.13Uolsci cursu et clamore
fessi cum se uelut stupentibus metu intulissent Romanis,
postquam impressionem sensere ex aduerso factam et ante
oculos micare gladios, haud secus quam si in insidias incidissent,
turbati uertunt terga; et ne ad fugam quidem satis
uirium fuit, quia cursu in proelium ierant.
2.30.14Romani contra,
quia principio pugnae quieti steterant, uigentes corporibus,
facile adepti fessos, et castra impetu ceperunt et castris
exutum hostem Uelitras persecuti uno agmine uictores cum
uictis in urbem inrupere;
2.30.15plusque ibi sanguinis promiscua
omnium generum caede quam in ipsa dimicatione factum.
paucis data uenia, qui inermes in deditionem uenerunt.
ch. 31
2.31.1
dum haec in Uolscis geruntur, dictator Sabinos, ubi
longe plurimum belli fuerat, fundit [fugatque] exuitque castris.
2.31.2equitatu immisso mediam turbauerat hostium aciem,
quam, dum se cornua latius pandunt, parum apte introrsum
ordinibus [aciem] firmauerant; turbatos pedes inuasit. eodem
impetu castra capta debellatumque est.
2.31.3post pugnam
ad Regillum lacum non alia illis annis pugna clarior fuit.
dictator triumphans urbem inuehitur. super solitos honores
locus in circo ipsi posterisque ad spectaculum datus;
2.31.4sella in eo loco curulis posita. Uolscis deuictis Ueliternus
ager ademptus; Uelitras coloni ab urbe missi et colonia
deducta. cum Aequis post aliquanto pugnatum est, inuito
quidem consule quia loco iniquo subeundum erat ad hostes;
