2.32.9tempore
quo in homine non ut nunc omnia in unum consentiant,
sed singulis membris suum cuique consilium, suus sermo
fuerit, indignatas reliquas partes sua cura, suo labore ac
ministerio uentri omnia quaeri, uentrem in medio quietum
nihil aliud quam datis uoluptatibus frui;
2.32.10conspirasse inde
ne manus ad os cibum ferrent, nec os acciperet datum, nec
dentes quae acciperent conficerent. hac ira, dum uentrem
fame domare uellent, ipsa una membra totumque corpus ad
extremam tabem uenisse.
2.32.11inde apparuisse uentris quoque
haud segne ministerium esse, nec magis ali quam alere eum,
reddentem in omnes corporis partes hunc quo uiuimus uigemusque,
diuisum pariter in uenas maturum confecto cibo
sanguinem.
2.32.12comparando hinc quam intestina corporis
seditio similis esset irae plebis in patres, flexisse mentes
hominum.
ch. 33
2.33.1
agi deinde de concordia coeptum, concessumque in condiciones
ut plebi sui magistratus essent sacrosancti quibus
auxilii latio aduersus consules esset, neue cui patrum capere
eum magistratum liceret.
2.33.2ita tribuni plebei creati duo, C.
Licinius et L. Albinus; ii tres collegas sibi creauerunt. in
his Sicinium fuisse, seditionis auctorem: de duobus, qui
fuerint minus conuenit.
2.33.3sunt qui duos tantum in Sacro
monte creatos tribunos esse dicant, ibique sacratam legem
latam.
per secessionem plebis Sp. Cassius et Postumius Cominius
consulatum inierunt.
2.33.4iis consulibus cum Latinis populis
ictum foedus. ad id feriendum consul alter Romae
mansit: alter ad Uolscum bellum missus Antiates Uolscos
fundit fugatque; compulsos in oppidum Longulam persecutus
moenibus potitur.
