Latin Texts & Translations

2.35.2in exeuntem e curia impetus factus esset, ni peropportune tribuni diem dixissent. ibi ira est suppressa; se iudicem quisque, se dominum uitae necisque inimici factum uidebat.

2.35.3contemptim primo Marcius audiebat minas tribunicias: auxilii, non poenae ius datum illi potestati, plebisque, non patrum tribunos esse. sed adeo infensa erat coorta plebs ut unius poena defungendum esset patribus.

2.35.4restiterunt tamen aduersa inuidia, usique sunt qua suis quisque, qua totius ordinis uiribus. ac primo temptata res est si dispositis clientibus absterrendo singulos a coitionibus conciliisque disicere rem possent.

2.35.5uniuersi deinde processere —quidquid erat patrum, reos diceres—precibus plebem exposcentes, unum sibi ciuem, unum senatorem, si innocentem absoluere nollent, pro nocente donarent.

2.35.6ipse cum die dicta non adesset, perseueratum in ira est. damnatus absens in Uolscos exsulatum abiit, minitans patriae hostilesque iam tum spiritus gerens. uenientem Uolsci benigne excepere, benigniusque in dies colebant, quo maior ira in suos eminebat crebraeque nunc querellae, nunc minae percipiebantur.

2.35.7hospitio utebatur Atti Tulli. longe is tum princeps Uolsci nominis erat Romanisque semper infestus. ita cum alterum uetus odium, alterum ira recens stimularet, consilia conferunt de Romano bello.