ch. 4
2.4.1
Uitelliis Aquiliisque fratribus primo commissa res est.
Uitelliorum soror consuli nupta Bruto erat, iamque ex eo
matrimonio adulescentes erant liberi, Titus Tiberiusque; eos
quoque in societatem consilii auunculi adsumunt.
2.4.2praeterea
aliquot nobiles adulescentes conscii adsumpti, quorum uetustate
memoria abiit.
2.4.3interim cum in senatu uicisset sententia
quae censebat reddenda bona, eamque ipsam causam morae
in urbe haberent legati quod spatium ad uehicula comparanda
a consulibus sumpsissent quibus regum asportarent
res, omne id tempus cum coniuratis consultando absumunt,
euincuntque instando ut litterae sibi ad Tarquinios darentur:
2.4.4nam aliter qui credituros eos non uana ab legatis super
rebus tantis adferri? datae litterae ut pignus fidei essent,
manifestum facinus fecerunt.
2.4.5nam cum pridie quam legati
ad Tarquinios proficiscerentur cenatum forte apud Uitellios
esset, coniuratique ibi, remotis arbitris, multa inter se de
nouo, ut fit, consilio egissent, sermonem eorum ex seruis
unus excepit,
2.4.6qui iam antea id senserat agi, sed eam occasionem,
ut litterae legatis darentur quae deprehensae rem
coarguere possent, exspectabat. postquam datas sensit,
rem ad consules detulit.
2.4.7consules ad deprehendendos
legatos coniuratosque profecti domo sine tumultu rem omnem
oppressere; litterarum in primis habita cura ne interciderent.
proditoribus extemplo in uincla coniectis, de legatis paululum
addubitatum est; et quamquam uisi sunt commisisse ut
hostium loco essent, ius tamen gentium ualuit.
