2.44.11consensu exercitus traditam ultro uictoriam
uictis Aequis, signa deserta, imperatorem in acie relictum,
iniussu in castra reditum.
2.44.12profecto si instetur, suo milite
uinci Romam posse. nihil aliud opus esse quam indici
ostendique bellum; cetera sua sponte fata et deos gesturos.
hae spes Etruscos armauerant, multis in uicem
casibus uictos uictoresque.
ch. 45
2.45.1
consules quoque Romani nihil praeterea aliud quam suas
uires, sua arma horrebant; memoria pessimi proximo bello
exempli terrebat ne rem committerent eo ubi duae simul
acies timendae essent.
2.45.2itaque castris se tenebant, tam
ancipiti periculo auersi: diem tempusque forsitan ipsum
leniturum iras sanitatemque animis allaturum.
2.45.3Ueiens
hostis Etruscique eo magis praepropere agere; lacessere
ad pugnam primo obequitando castris prouocandoque, postremo
ut nihil mouebant, qua consules ipsos, qua exercitum
increpando:
2.45.4simulationem intestinae discordiae remedium
timoris inuentum, et consules magis non confidere
quam non credere suis militibus; nouum seditionis genus,
silentium otiumque inter armatos. ad haec in nouitatem
generis originisque qua falsa, qua uera iacere.
2.45.5haec cum
sub ipso uallo portisque streperent, haud aegre consules
pati; at imperitae multitudini nunc indignatio, nunc pudor
pectora uersare et ab intestinis auertere malis; nolle inultos
hostes, nolle successum non patribus, non consulibus; externa
et domestica odia certare in animis.
2.45.6tandem superant
externa; adeo superbe insolenterque hostis eludebat.
frequentes in praetorium conueniunt; poscunt pugnam,
postulant ut signum detur.
