2.45.14'uictor' inquit,
'M. Fabi, reuertar ex acie'; si fallat, Iouem patrem Gradiuumque
Martem aliosque iratos inuocat deos. idem deinceps
omnis exercitus in se quisque iurat. iuratis datur
signum; arma capiunt; eunt in pugnam irarum speique
pleni.
2.45.15nunc iubent Etruscos probra iacere, nunc armati
sibi quisque lingua promptum hostem offerri.
2.45.16omnium
illo die, qua plebis, qua patrum, eximia uirtus fuit; Fabium
nomen [Fabia gens] maxime enituit; multis ciuilibus certaminibus
infensos plebis animos illa pugna sibi reconciliare
statuunt.
ch. 46
2.46.1
instruitur acies, nec Ueiens hostis Etruscaeque legiones
detractant. prope certa spes erat non magis secum pugnaturos
quam cum Aequis; maius quoque aliquod in
tam inritatis animis et occasione ancipiti haud desperandum
esse facinus.
2.46.2res aliter longe euenit; nam non alio
ante bello infestior Romanus—adeo hinc contumeliis hostes,
hinc consules mora exacerbauerant—proelium iniit.
2.46.3uix
explicandi ordinis spatium Etruscis fuit, cum pilis inter
primam trepidationem abiectis temere magis quam emissis,
pugna iam in manus, iam ad gladios, ubi Mars est atrocissimus,
uenerat.
2.46.4inter primores genus Fabium insigne spectaculo
exemploque ciuibus erat. ex his Q. Fabium—tertio
hic anno ante consul fuerat—principem in confertos Ueientes
euntem ferox uiribus et armorum arte Tuscus, incautum
inter multas uersantem hostium manus, gladio per pectus
transfigit; telo extracto praeceps Fabius in uolnus abiit.
2.46.5sensit utraque acies unius uiri casum, cedebatque inde
Romanus cum M. Fabius consul transiluit iacentis corpus
obiectaque parma, 'hoc iurastis' inquit, 'milites, fugientes
uos in castra redituros? adeo ignauissimos hostes magis
timetis quam Iouem Martemque per quos iurastis?
