2.47.11omni acto triumpho depositus triumphus
clarior fuit; adeo spreta in tempore gloria interdum cumulatior
rediit. funera deinde duo deinceps collegae fratrisque
ducit, idem in utroque laudator, cum concedendo illis suas
laudes ipse maximam partem earum ferret.
2.47.12neque immemor
eius quod initio consulatus imbiberat, reconciliandi
animos plebis, saucios milites curandos diuidit patribus.
Fabiis plurimi dati, nec alibi maiore cura habiti. inde
populares iam esse Fabii, nec hoc ulla nisi salubri rei
publicae arte.
ch. 48
2.48.1
igitur non patrum magis quam plebis studiis K. Fabius
cum T. Uerginio consul factus neque belli neque dilectus
neque ullam aliam priorem curam agere quam ut iam aliqua
ex parte incohata concordiae spe, primo quoque tempore
cum patribus coalescerent animi plebis.
2.48.2itaque principio
anni censuit priusquam quisquam agrariae legis auctor tribunus
exsisteret, occuparent patres ipsi suum munus facere;
captiuum agrum plebi quam maxime aequaliter darent;
uerum esse habere eos quorum sanguine ac sudore partus
sit.
2.48.3aspernati patres sunt; questi quoque quidam nimia
gloria luxuriare et euanescere uiuidum quondam illud Caesonis
ingenium.
2.48.4nullae deinde urbanae factiones fuere; uexabantur incursionibus
Aequorum Latini. eo cum exercitu Caeso missus
in ipsorum Aequorum agrum depopulandum transit. Aequi
se in oppida receperunt murisque se tenebant; eo nulla
pugna memorabilis fuit.
2.48.5at a Ueiente hoste clades accepta
temeritate alterius consulis, actumque de exercitu foret, ni
K. Fabius in tempore subsidio uenisset. ex eo tempore
neque pax neque bellum cum Ueientibus fuit; res proxime
formam latrocinii uenerat.
