ch. 52
2.52.1
urbi cum pace laxior etiam annona rediit, et aduecto ex
Campania frumento, et postquam timor sibi cuique futurae
inopiae abiit, eo quod abditum fuerat prolato.
2.52.2ex copia
deinde otioque lasciuire rursus animi et pristina mala, postquam
foris deerant, domi quaerere. tribuni plebem agitare
suo ueneno, agraria lege; in resistentes incitare patres, nec
in uniuersos modo sed in singulos.
2.52.3Q. Considius et T.
Genucius, auctores agrariae legis, T. Menenio diem dicunt.
inuidiae erat amissum Cremerae praesidium, cum haud
procul inde statiua consul habuisset;
2.52.4ea oppressit, cum et
patres haud minus quam pro Coriolano adnisi essent et
patris Agrippae fauor hauddum exoleuisset.
2.52.5in multa temperarunt
tribuni; cum capitis anquisissent, duorum milium
aeris damnato multam dixerunt. ea in caput uertit; negant
tulisse ignominiam aegritudinemque; inde morbo
absumptum.
2.52.6alius deinde reus, Sp. Seruilius, ut consulatu abiit, C.
Nautio et P. Ualerio consulibus, initio statim anni ab
L. Caedicio et T. Statio tribunis die dicta, non ut Menenius,
precibus suis aut patrum sed cum multa fiducia innocentiae
gratiaeque tribunicios impetus tulit.
2.52.7et huic proelium cum
Tuscis ad Ianiculum erat crimini. sed feruidi animi uir ut
in publico periculo ante, sic tum in suo, non tribunos modo
sed plebem oratione feroci refutando exprobrandoque T. Meneni
damnationem mortemque, cuius patris munere restituta
quondam plebs eos ipsos quibus tum saeuiret magistratus,
eas leges haberet, periculum audacia discussit.
2.52.8iuuit et
Uerginius collega testis productus, participando laudes;
magis tamen Menenianum—adeo mutauerant animum—
profuit iudicium.
