2.52.7et huic proelium cum
Tuscis ad Ianiculum erat crimini. sed feruidi animi uir ut
in publico periculo ante, sic tum in suo, non tribunos modo
sed plebem oratione feroci refutando exprobrandoque T. Meneni
damnationem mortemque, cuius patris munere restituta
quondam plebs eos ipsos quibus tum saeuiret magistratus,
eas leges haberet, periculum audacia discussit.
2.52.8iuuit et
Uerginius collega testis productus, participando laudes;
magis tamen Menenianum—adeo mutauerant animum—
profuit iudicium.
ch. 53
2.53.1
certamina domi finita: Ueiens bellum exortum, quibus
Sabini arma coniunxerant. P. Ualerius consul accitis Latinorum
Hernicorumque auxiliis cum exercitu Ueios missus
castra Sabina, quae pro moenibus sociorum locata erant,
confestim adgreditur; tantamque trepidationem iniecit ut
dum dispersi alii alia manipulatim excurrunt ad arcendam
hostium uim, ea porta cui signa primum intulerat caperetur.
2.53.2intra uallum deinde caedes magis quam proelium esse.
tumultus e castris et in urbem penetrat; tamquam Ueiis
captis, ita pauidi Ueientes ad arma currunt. pars Sabinis
eunt subsidio, pars Romanos toto impetu intentos in castra
adoriuntur.
2.53.3paulisper auersi turbatique sunt; deinde et
ipsi utroque uersis signis resistunt, et eques ab consule
immissus Tuscos fundit fugatque, eademque hora duo exercitus,
duae potentissimae et maxime finitimae gentes superatae
sunt.
2.53.4dum haec ad Ueios geruntur, Uolsci Aequique
in Latino agro posuerant castra populatique fines erant.
eos per se ipsi Latini adsumptis Hernicis, sine Romano
aut duce aut auxilio castris exuerunt;
