ch. 57
2.57.1
aegre sedata ab Quinctio plebs, multo aegrius consul
alter a patribus. dimisso tandem concilio plebis senatum
consules habent.
2.57.2ubi cum timor atque ira in uicem sententias
uariassent, quo magis spatio interposito ab impetu ad
consultandum auocabantur, eo plus abhorrebant a certatione
animi, adeo ut Quinctio gratias agerent quod eius opera
mitigata discordia esset.
2.57.3ab Appio petitur ut tantam consularem
maiestatem esse uellet quanta esse in concordi
ciuitate posset; dum tribunique et consules ad se quisque
omnia trahant, nihil relictum esse uirium in medio;
distractam laceratamque rem publicam; magis quorum in
manu sit quam ut incolumis sit quaeri.
2.57.4Appius contra testari
deos atque homines rem publicam prodi per metum ac
deseri; non consulem senatui sed senatum consuli deesse;
grauiores accipi leges quam in Sacro monte acceptae sint.
uictus tamen patrum consensu quieuit; lex silentio perfertur.
