2.56.16non uim suam illis tempus adempturum, sed consilium
uiribus additurum; et patres in populi et consulem in
patrum fore potestate.
ch. 57
2.57.1
aegre sedata ab Quinctio plebs, multo aegrius consul
alter a patribus. dimisso tandem concilio plebis senatum
consules habent.
2.57.2ubi cum timor atque ira in uicem sententias
uariassent, quo magis spatio interposito ab impetu ad
consultandum auocabantur, eo plus abhorrebant a certatione
animi, adeo ut Quinctio gratias agerent quod eius opera
mitigata discordia esset.
2.57.3ab Appio petitur ut tantam consularem
maiestatem esse uellet quanta esse in concordi
ciuitate posset; dum tribunique et consules ad se quisque
omnia trahant, nihil relictum esse uirium in medio;
distractam laceratamque rem publicam; magis quorum in
manu sit quam ut incolumis sit quaeri.
2.57.4Appius contra testari
deos atque homines rem publicam prodi per metum ac
deseri; non consulem senatui sed senatum consuli deesse;
grauiores accipi leges quam in Sacro monte acceptae sint.
uictus tamen patrum consensu quieuit; lex silentio perfertur.
ch. 58
2.58.1
tum primum tributis comitiis creati tribuni sunt. numero
etiam additos tres, perinde ac duo antea fuerint, Piso
auctor est.
2.58.2nominat quoque tribunos, Cn. Siccium, L.
Numitorium, M. Duillium, Sp. Icilium, L. Maecilium.
2.58.3Uolscum Aequicumque inter seditionem Romanam est
bellum coortum. uastauerant agros ut si qua secessio plebis
fieret ad se receptum haberet; compositis deinde rebus
castra retro mouere.
