2.9.6multa igitur blandimenta plebi per id tempus ab
senatu data. annonae in primis habita cura, et ad frumentum
comparandum missi alii in Uolscos, alii Cumas. salis
quoque uendendi arbitrium, quia impenso pretio uenibat, in
publicum omne sumptum, ademptum priuatis; portoriisque
et tributo plebes liberata, ut diuites conferrent qui oneri
ferendo essent: pauperes satis stipendii pendere, si liberos
educent.
2.9.7itaque haec indulgentia patrum asperis postmodum
rebus in obsidione ac fame adeo concordem ciuitatem
tenuit, ut regium nomen non summi magis quam infimi
horrerent,
2.9.8nec quisquam unus malis artibus postea tam
popularis esset quam tum bene imperando uniuersus senatus
fuit.
ch. 10
2.10.1
cum hostes adessent, pro se quisque in urbem ex agris
demigrant; urbem ipsam saepiunt praesidiis. alia muris,
alia Tiberi obiecto uidebantur tuta:
2.10.2pons sublicius iter
paene hostibus dedit, ni unus uir fuisset, Horatius Cocles;
id munimentum illo die fortuna urbis Romanae habuit.
2.10.3qui positus forte in statione pontis cum captum repentino
impetu Ianiculum atque inde citatos decurrere hostes uidisset
trepidamque turbam suorum arma ordinesque relinquere,
reprehensans singulos, obsistens obtestansque deum et hominum
fidem testabatur nequiquam deserto praesidio eos
fugere;
2.10.4si transitum [pontem] a tergo reliquissent, iam plus
hostium in Palatio Capitolioque quam in Ianiculo fore.
itaque monere, praedicere ut pontem ferro, igni, quacumque
ui possint, interrumpant: se impetum hostium, quantum
corpore uno posset obsisti, excepturum.
