3.1.4atrox certamen aderat, ni Fabius consilio
neutri parti acerbo rem expedisset: T. Quincti ductu et
auspicio agri captum priore anno aliquantum a Uolscis esse;
3.1.5Antium, [propinquam] opportunam et maritimam urbem,
coloniam deduci posse; ita sine querellis possessorum plebem
in agros ituram, ciuitatem in concordia fore.
3.1.6haec
sententia accepta est. triumuiros agro dando creat T.
Quinctium A. Uerginium P. Furium; iussi nomina dare
qui agrum accipere uellent.
3.1.7fecit statim, ut fit, fastidium
copia adeoque pauci nomina dedere ut ad explendum numerum
coloni Uolsci adderentur; cetera multitudo poscere
Romae agrum malle quam alibi accipere.
3.1.8Aequi a Q. Fabio
—is eo cum exercitu uenerat—pacem petiere, inritamque
eam ipsi subita incursione in agrum Latinum fecere.
ch. 2
3.2.1
Q. Seruilius insequenti anno—is enim cum Sp. Postumio
consul fuit—in Aequos missus in Latino agro statiua habuit.
quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit.
3.2.2extractum in tertium annum bellum est Q. Fabio et T.
Quinctio consulibus. Fabio extra ordinem, quia is uictor
pacem Aequis dederat, ea prouincia data.
3.2.3qui haud dubia
spe profectus famam nominis sui pacaturam Aequos, legatos
in concilium gentis missos nuntiare iussit Q. Fabium consulem
dicere se ex Aequis pacem Romam tulisse, ab Roma
Aequis bellum adferre eadem dextera armata quam pacatam
illis antea dederat.
3.2.4quorum id perfidia et periurio fiat,
deos nunc testes esse, mox fore ultores. se tamen, utcumque
sit, etiam nunc paenitere sua sponte Aequos quam pati
hostilia malle.
