ch. 14
3.14.1
hoc iudicium et promulgata lex exercuit ciuitatem: ab
externis armis otium fuit.
3.14.2cum uelut uictores tribuni perculsis
patribus Caesonis exsilio prope perlatam esse crederent
legem, et quod ad seniores patrum pertineret cessissent possessione
rei publicae,
3.14.3iuniores, id maxime quod Caesonis
sodalium fuit, auxere iras in plebem, non minuerunt animos;
sed ibi plurimum profectum est quod modo quodam temperauere
impetus suos.
3.14.4cum primo post Caesonis exsilium
lex coepta ferri est, instructi paratique cum ingenti clientium
exercitu sic tribunos, ubi primum submouentes praebuere
causam, adorti sunt ut nemo unus inde praecipuum quicquam
gloriae domum inuidiaeue ferret, mille pro uno Caesones
exstitisse plebes quereretur.
3.14.5mediis diebus quibus
tribuni de lege non agerent, nihil eisdem illis placidius aut
quietius erat. benigne salutare, adloqui plebis homines,
domum inuitare, adesse in foro, tribunos ipsos cetera pati
sine interpellatione concilia habere, nunquam ulli neque
publice neque priuatim truces esse, nisi cum de lege agi
coeptum esset; alibi popularis iuuentus erat.
3.14.6ne uoce quidem
incommoda, nedum ut ulla uis fieret, paulatim permulcendo
tractandoque mansuefecerant plebem. his per totum
annum artibus lex elusa est. nec cetera modo tribuni tranquillo
peregere, sed refecti quoque in insequentem annum.
