3.47.6primo stupor omnes admiratione rei tam atrocis
defixit; silentium inde aliquamdiu tenuit. dein cum M.
Claudius, circumstantibus matronis, iret ad prehendendam
uirginem, lamentabilisque eum mulierum comploratio excepisset,
3.47.7Uerginius intentans in Appium manus, 'Icilio' inquit,
'Appi, non tibi filiam despondi et ad nuptias, non ad stuprum
educaui. placet pecudum ferarumque ritu promisce
in concubitus ruere? passurine haec isti sint nescio: non
spero esse passuros illos qui arma habent.'
3.47.8cum repelleretur adsertor uirginis a globo mulierum circumstantiumque
aduocatorum, silentium factum per prae
ch. 48
3.48.1
conem. decemuir alienatus ad libidinem animo negat ex
hesterno tantum conuicio Icili uiolentiaque Uergini, cuius
testem populum Romanum habeat, sed certis quoque indiciis
compertum se habere nocte tota coetus in urbe factos
esse ad mouendam seditionem.
3.48.2itaque se haud inscium
eius dimicationis cum armatis descendisse, non ut quemquam
quietum uiolaret, sed ut turbantes ciuitatis otium pro
maiestate imperii coerceret.
3.48.3'proinde quiesse erit melius.
i,' inquit, 'lictor, submoue turbam et da uiam domino ad
prehendendum mancipium.' cum haec intonuisset plenus
irae, multitudo ipsa se sua sponte dimouit desertaque praeda
iniuriae puella stabat.
3.48.4tum Uerginius ubi nihil usquam
auxilii uidit, 'quaeso' inquit, 'Appi, primum ignosce patrio
dolori, si quo inclementius in te sum inuectus; deinde sinas
hic coram uirgine nutricem percontari quid hoc rei sit, ut
si falso pater dictus sum aequiore hinc animo discedam.'
