ch. 64
3.64.1
haec uictoria tribunorum plebisque prope in haud salubrem
luxuriam uertit, conspiratione inter tribunos facta ut
iidem tribuni reficerentur, et, quo sua minus cupiditas emineret,
consulibus quoque continuarent magistratum.
3.64.2consensum
patrum causabantur, quo per contumeliam consulum
iura plebis labefactata essent.
3.64.3quid futurum nondum firmatis
legibus, si nouos tribunos per factionis suae consules
adorti essent? non enim semper Ualerios Horatiosque consules
fore, qui libertati plebis suas opes postferrent.
3.64.4forte
quadam utili ad tempus, ut comitiis praeesset potissimum M.
Duillio sorte euenit, uiro prudenti et ex continuatione magistratus
inuidiam imminentem cernenti.
3.64.5qui cum ex ueteribus
tribunis negaret se ullius rationem habiturum, pugnarentque
collegae ut liberas tribus in suffragium mitteret aut
concederet sortem comitiorum collegis, habituris e lege potius
comitia quam ex uoluntate patrum,
3.64.6iniecta contentione Duillius
consules ad subsellia accitos cum interrogasset quid de
comitiis consularibus in animo haberent, respondissentque
se nouos consules creaturos, auctores populares sententiae
haud popularis nactus in contionem cum iis processit.
3.64.7ubi
cum consules producti ad populum interrogatique, si eos
populus Romanus, memor libertatis per illos receptae domi,
memor militiae rerum gestarum, consules iterum faceret,
quidnam facturi essent,
3.64.8nihil sententiae suae mutassent, conlaudatis
consulibus quod perseuerarent ad ultimum dissimiles
decemuirorum esse, comitia habuit; et quinque tribunis
plebi creatis cum prae studiis aperte petentium nouem tribunorum
alii candidati tribus non explerent, concilium
dimisit nec deinde comitiorum causa habuit.