3.65.8ubi tribuni
auxilio humilioribus essent, in primis parum proderat; deinde
ne ipsi quidem inuiolati erant, utique postremis mensibus,
cum et per coitiones potentiorum iniuria fieret et uis potestatis
omnis aliquanto posteriore anni parte languidior ferme
esset.
3.65.9iamque plebs ita in tribunatu ponere aliquid spei, si
similes Icilio tribunos haberet: nomina tantum se biennio
habuisse.
3.65.10seniores contra patrum ut nimis feroces suos credere
iuuenes, ita malle, si modus excedendus esset, suis
quam aduersariis superesse animos.
3.65.11adeo moderatio tuendae
libertatis, dum aequari uelle simulando ita se quisque
extollit ut deprimat alium, in difficili est, cauendoque ne
metuant, homines metuendos ultro se efficiunt, et iniuriam
ab nobis repulsam, tamquam aut facere aut pati necesse sit,
iniungimus aliis.
ch. 66
3.66.1
T. Quinctius Capitolinus quartum et Agrippa Furius consules
inde facti nec seditionem domi nec foris bellum acceperunt;
sed imminebat utrumque.
3.66.2iam non ultra discordia
ciuium reprimi poterat, et tribunis et plebe incitata in patres,
cum dies alicui nobilium dicta nouis semper certaminibus
contiones turbaret.
3.66.3ad quarum primum strepitum, uelut
signo accepto, arma cepere Aequi ac Uolsci, simul quod persuaserant
iis duces, cupidi praedarum, biennio ante dilectum
indictum haberi non potuisse, abnuente iam plebe imperium:
3.66.4eo aduersus se non esse missos exercitus. dissolui licentia
militandi morem, nec pro communi iam patria Romam esse.
quicquid irarum simultatiumque cum externis fuerit in ipsos
uerti. occaecatos lupos intestina rabie opprimendi occasionem
esse.
