3.69.10tertio die,
cum ira Romanos, illos, cum totiens rebellassent, conscientia
culpae ac desperatio inritaret, mora dimicandi nulla est
facta.
ch. 70
3.70.1
in exercitu Romano cum duo consules essent potestate
pari, quod saluberrimum in administratione magnarum
rerum est, summa imperii concedente Agrippa penes collegam
erat; et praelatus ille facilitati submittentis se comiter
respondebat communicando consilia laudesque et aequando
imparem sibi.
3.70.2in acie Quinctius dextrum cornu, Agrippa
sinistrum tenuit; Sp. Postumio Albo legato datur media
acies tuenda; legatum alterum P. Sulpicium equitibus praeficiunt.
3.70.3pedites ab dextro cornu egregie pugnauere, haud
segniter resistentibus Uolscis.
3.70.4P. Sulpicius per mediam
hostium aciem cum equitatu perrupit. unde cum eadem
reuerti posset ad suos, priusquam hostis turbatos ordines
reficeret terga impugnare hostium satius uisum est; momentoque
temporis in auersam incursando aciem ancipiti terrore
dissipasset hostes, ni suo proprio eum proelio equites Uolscorum
et Aequorum exceptum aliquamdiu tenuissent.
3.70.5ibi
uero Sulpicius negare cunctandi tempus esse, circumuentos
interclusosque ab suis uociferans, ni equestre proelium
conixi omni ui perficerent;
3.70.6nec fugare equitem integrum
satis esse: conficerent equos uirosque, ne quis reueheretur
inde ad proelium aut integraret pugnam; non posse illos
resistere sibi, quibus conferta peditum acies cessiset.
3.70.7haud
surdis auribus dicta. impressione una totum equitatum
fudere, magnam uim ex equis praecipitauere, ipsos equosque
spiculis confodere.
3.70.8is finis pugnae equestris fuit. tunc
adorti peditum aciem, nuntios ad consules rei gestae mittunt,
ubi iam inclinabatur hostium acies. nuntius deinde
et uincentibus Romanis animos auxit et referentes gradum
perculit Aequos.
