4.12.11multi ex plebe, spe amissa,
potius quam ut cruciarentur trahendo animam, capitibus
obuolutis se in Tiberim praecipitauerunt.
ch. 13
4.13.1
tum Sp. Maelius ex equestri ordine, ut illis temporibus
praediues, rem utilem pessimo exemplo, peiore consilio est
adgressus.
4.13.2frumento namque ex Etruria priuata pecunia
per hospitum clientiumque ministeria coempto, quae, credo,
ipsa res ad leuandam publica cura annonam impedimento
fuerat, largitiones frumenti facere instituit;
4.13.3plebemque hoc
munere delenitam, quacumque incederet, conspectus elatusque
supra modum hominis priuati, secum trahere, haud
dubium consulatum fauore ac spe despondentem.
4.13.4ipse, ut
est humanus animus insatiabilis eo quod fortuna spondet,
ad altiora et non concessa tendere et, quoniam consulatus
quoque eripiendus inuitis patribus esset, de regno agitare:
id unum dignum tanto apparatu consiliorum et certamine
quod ingens exsudandum esset praemium fore.
4.13.5iam comitia
consularia instabant; quae res eum necdum compositis
maturisue satis consiliis oppressit.
4.13.6consul sextum creatus
T. Quinctius Capitolinus, minime opportunus uir nouanti
res; collega additur ei Agrippa Menenius cui Lanato erat
cognomen;
4.13.7et L. Minucius praefectus annonae seu refectus
seu, quoad res posceret, in incertum creatus; nihil enim
constat, nisi in libros linteos utroque anno relatum inter
magistratus praefecti nomen.
4.13.8hic Minucius eandem publice
curationem agens quam Maelius priuatim agendam susceperat,
cum in utraque domo genus idem hominum uersaretur,
rem compertam ad senatum defert:
