4.39.7tumulus
tamen circumsessus ultra mediam noctem est; quo cum
circumsedentibus nuntiatum esset castra deserta esse, uictos
rati suos et ipsi, qua quemque in tenebris pauor tulit,
fugerunt.
4.39.8Tempanius metu insidiarum suos ad lucem tenuit.
digressus deinde ipse cum paucis speculatum, cum ab
sauciis hostibus sciscitando comperisset castra Uolscorum
deserta esse, laetus ab tumulo suos deuocat et in castra
Romana penetrat.
4.39.9ubi cum uasta desertaque omnia atque
eandem quam apud hostes foeditatem inuenisset, priusquam
Uolscos cognitus error reduceret, quibus poterat sauciis
ductis secum, ignarus quam regionem consul petisset, ad
urbem proximis itineribus pergit.
ch. 40
4.40.1
iam eo fama pugnae aduersae castrorumque desertorum
perlata erat, et ante omnia deplorati erant equites non priuato
magis quam publico luctu,
4.40.2Fabiusque consul terrore urbi
quoque iniecto stationem ante portas agebat, cum equites
procul uisi non sine terrore ab dubiis quinam essent, mox
cogniti tantam ex metu laetitiam fecere, ut clamor urbem
peruaderet gratulantium saluos uictoresque redisse equites,
et ex maestis paulo ante domibus quae conclamauerant suos,
procurreretur in uias, pauidaeque matres ac coniuges, oblitae
prae gaudio decoris, obuiam agmini occurrerent, in suos quaeque
simul corpore atque animo, uix prae gaudio compotes,
effusae.
4.40.4tribunis plebi qui M. Postumio et T. Quinctio diem
dixerant, quod ad Ueios eorum opera male pugnatum esset,
occasio uisa est per recens odium Semproni consulis renouandae
in eos inuidiae.
