ch. 48
4.48.1
turbatores uolgi erant Sp. Maecilius
quartum et <M.> Metilius tertium tribuni plebis, ambo
absentes creati.
4.48.2ei cum rogationem promulgassent ut ager
ex hostibus captus uiritim diuideretur, magnaeque partis
nobilium eo plebiscito publicarentur fortunae—nec enim
ferme quicquam agri,
4.48.3ut in urbe alieno solo posita, non
armis partum erat, nec quod uenisset adsignatumue publice
esset praeterquam plebs habebat—,
4.48.4atrox plebi patribusque
propositum uidebatur certamen. nec tribuni militum, nunc
in senatu, nunc [in] conciliis priuatis principum cogendis,
uiam consilii inueniebant,
4.48.5cum Ap. Claudius, nepos eius
qui decemuir legibus scribendis fuerat, minimus natu ex
patrum concilio,
4.48.6dicitur dixisse uetus se ac familiare consilium
domo adferre; proauum enim suum Ap. Claudium
ostendisse patribus uiam unam dissoluendae tribuniciae
potestatis per collegarum intercessionem.
4.48.7facile homines
nouos auctoritate principum de sententia deduci, si temporum
interdum potius quam maiestatis memor adhibeatur
oratio.
4.48.8pro fortuna illis animos esse; ubi uideant collegas
principes agendae rei gratiam omnem ad plebem praeoccupasse
nec locum in ea relictum sibi,
4.48.9haud grauate acclinaturos
se ad causam senatus, per quam cum uniuerso ordini, tum
primoribus se patrum concilient.
4.48.10adprobantibus cunctis
et ante omnes Q. Seruilio Prisco, quod non degenerasset
ab stirpe Claudia, conlaudante iuuenem, negotium datur ut
quos quisque posset ex collegio tribunorum ad intercessionem
perlicerent.
4.48.11misso senatu, prensantur ab principibus tribuni.
suadendo monendo pollicendoque, gratum id singulis priuatim,
gratum uniuerso senatui fore, sex ad intercessionem
comparauere.
4.48.12posteroque die cum ex composito relatum ad
senatum esset de seditione quam Maecilius Metiliusque
largitione pessimi exempli concirent,
4.48.13eae orationes a primoribus
patrum habitae sunt ut pro se quisque iam nec
consilium sibi suppetere diceret, nec se ullam opem cernere
aliam usquam praeterquam in tribunicio auxilio; in eius
potestatis fidem circumuentam rem publicam, tamquam
priuatum inopem, confugere;
4.48.14praeclarum ipsis potestatique
esse, non ad uexandum senatum discordiamque ordinum
mouendam plus in tribunatu uirium esse quam ad resistendum
improbis collegis.
4.48.15fremitus deinde uniuersi senatus
ortus, cum ex omnibus patribus curiae tribuni appellarentur.
tum silentio facto ii qui praeparati erant gratia principum,
quam rogationem a collegis promulgatam senatus censeat
dissoluendae rei publicae esse, ei se intercessuros ostendunt.
4.48.16gratiae intercessoribus ab senatu actae. latores rogationis
contione aduocata proditores plebis commodorum ac seruos
consularium appellantes aliaque truci oratione in collegas
inuecti, actionem deposuere.
