5.20.8satius igitur esse reconciliari
eo dono plebis animos, exhaustis atque exinanitis tributo
tot annorum succurri, et sentire praedae fructum ex eo bello
in quo prope consenuerint. gratius id fore laetiusque quod
quisque sua manu ex hoste captum domum rettulerit quam
si multiplex alterius arbitrio accipiat.
5.20.9ipsum dictatorem
fugere inuidiam ex eo criminaque; eo delegasse ad senatum;
senatum quoque debere reiectam rem ad se permittere plebi
ac pati habere quod cuique fors belli dederit.
5.20.10haec tutior
uisa sententia est quae popularem senatum faceret. edictum
itaque est ad praedam Ueientem quibus uideretur in castra
ad dictatorem proficiscerentur.
ch. 21
5.21.1
ingens profecta multitudo repleuit castra. tum dictator
auspicato egressus cum edixisset ut arma milites caperent,
'tuo ductu' inquit,
5.21.2'Pythice Apollo, tuoque numine instinctus
pergo ad delendam urbem Ueios, tibique hinc decimam
partem praedae uoueo.
5.21.3te simul, Iuno regina, quae nunc
Ueios colis, precor, ut nos uictores in nostram tuamque mox
futuram urbem sequare, ubi te dignum amplitudine tua
templum accipiat'.
5.21.4haec precatus, superante multitudine
ab omnibus locis urbem adgreditur, quo minor ab cuniculo
ingruentis periculi sensus esset.
5.21.5Ueientes ignari se iam
a suis uatibus, iam ab externis oraculis proditos, iam in
partem praedae suae uocatos deos, alios uotis ex urbe sua
euocatos hostium templa nouasque sedes spectare, seque
ultimum illum diem agere,
5.21.6nihil minus timentes quam subrutis
cuniculo moenibus arcem iam plenam hostium esse, in
muros pro se quisque armati discurrunt,
