5.32.9absoluere eum non posse, in exsilium
abiit, precatus ab dis immortalibus si innoxio sibi ea
iniuria fieret, primo quoque tempore desiderium sui ciuitati
ingratae facerent. absens quindecim milibus grauis aeris
damnatur.
ch. 33
5.33.1
expulso ciue quo manente, si quicquam humanorum
certi est, capi Roma non potuerat, aduentante fatali urbi
clade legati ab Clusinis ueniunt auxilium aduersus Gallos
petentes.
5.33.2eam gentem traditur fama dulcedine frugum
maximeque uini noua tum uoluptate captam Alpes transisse
agrosque ab Etruscis ante cultos possedisse;
5.33.3et inuexisse in
Galliam uinum inliciendae gentis causa Arruntem Clusinum
ira corruptae uxoris ab Lucumone cui tutor is fuerat, praepotente
iuuene et a quo expeti poenae, nisi externa uis
quaesita esset, nequirent;
5.33.4hunc transeuntibus Alpes ducem
auctoremque Clusium oppugnandi fuisse. equidem haud
abnuerim Clusium Gallos ab Arrunte seu quo alio Clusino
adductos;
5.33.5sed eos qui oppugnauerint Clusium non fuisse
qui primi Alpes transierint satis constat. ducentis quippe
annis ante quam Clusium oppugnarent urbemque Romam
caperent, in Italiam Galli transcenderunt;
5.33.6nec cum his
primum Etruscorum sed multo ante cum iis qui inter
Appenninum Alpesque incolebant saepe exercitus Gallici
pugnauere.
5.33.7Tuscorum ante Romanum imperium late terra marique
opes patuere. mari supero inferoque quibus Italia insulae
modo cingitur, quantum potuerint nomina sunt argumento,
quod alterum Tuscum communi uocabulo gentis,
5.33.8alterum
Hadriaticum [mare] ab Hatria, Tuscorum colonia, uocauere
Italicae gentes, Graeci eadem Tyrrhenum atque Adriaticum
uocant.