5.5.9ut nunc res se habet, irati sunt, oderunt, negant
missuros; quantum in illis est, capere Ueios licet. quis est
qui spondeat eundem, si differtur bellum, animum postea
fore,
5.5.10cum si laxamentum dederis, maior frequentiorque
legatio itura sit, cum id quod nunc offendit Etruscos, rex
creatus Ueiis, mutari spatio interposito possit uel consensu
ciuitatis ut eo reconcilient Etruriae animos, uel ipsius uoluntate
regis qui obstare regnum suum saluti ciuium nolit?
5.5.11uidete, quot res, quam inutiles sequantur illam uiam consilii,
iactura operum tanto labore factorum, uastatio imminens
finium nostrorum, Etruscum bellum pro Ueiente concitatum.
5.5.12haec sunt, tribuni, consilia uestra, non hercule
dissimilia ac si quis aegro qui curari se fortiter passus
extemplo conualescere possit, cibi gratia praesentis aut
potionis longinquum et forsitan insanabilem morbum
efficiat.
ch. 6
5.6.1
si, mediusfidius, ad hoc bellum nihil pertineret, ad disciplinam
certe militiae plurimum intererat, insuescere militem
nostrum non solum parata uictoria frui, sed si etiam res
lentior sit,
5.6.2pati taedium et quamuis serae spei exitum exspectare
et si non sit aestate perfectum bellum, hiemem opperiri
nec sicut aestiuas aues statim autumno tecta ac recessum
circumspicere.
5.6.3obsecro uos, uenandi studium ac uoluptas
homines per niues ac pruinas in montes siluasque rapit: belli
necessitatibus eam patientiam non adhibebimus quam uel
lusus ac uoluptas elicere solet?
5.6.4adeone effeminata corpora
militum nostrorum esse putamus, adeo molles animos, ut
hiemem unam durare in castris, abesse ab domo non possint?
ut, tamquam nauale bellum tempestatibus captandis
et obseruando tempore anni gerant, non aestus, non frigora
pati possint?
