6.10.8eos tamen ipsos
praui consilii poenam habere nec quemquam ex his reducem
esse; militis autem non dati causam terrorem assiduum a
Uolscis fuisse, quam pestem adhaerentem lateri suo tot super
alia aliis bellis exhauriri nequisse.
6.10.9quae relata patribus
magis tempus quam causam non uisa belli habere.
ch. 11
6.11.1
insequenti anno, A. Manlio P. Cornelio T. et L. Quinctiis
Capitolinis L. Papirio Cursore <iterum C. Sergio> iterum
tribunis consulari potestate, graue bellum foris, grauior domi
seditio exorta,
6.11.2bellum ab Uolscis adiuncta Latinorum atque
Hernicorum defectione, seditio, unde minime timeri potuit,
a patriciae gentis uiro et inclitae famae, M. Manlio Capitolino.
6.11.3qui nimius animi cum alios principes sperneret, uni
inuideret eximio simul honoribus atque uirtutibus, M. Furio,
aegre ferebat solum eum in magistratibus, solum apud exercitus
esse;
6.11.4tantum iam eminere ut iisdem auspiciis creatos
non pro collegis sed pro ministris habeat; cum interim, si
quis uere aestimare uelit, a M. Furio reciperari patria ex
obsidione hostium non potuerit, nisi a se prius Capitolium
atque arx seruata esset;
6.11.5et ille inter aurum accipiendum et
in spem pacis solutis animis Gallos adgressus sit, ipse armatos
capientesque arcem depulerit; illius gloriae pars uirilis
apud omnes milites sit qui simul uicerint: suae uictoriae
neminem omnium mortalium socium esse.
6.11.6his opinionibus
inflato animo, ad hoc uitio quoque ingenii uehemens et impotens,
postquam inter patres non quantum aequum censebat
excellere suas opes animaduertit,
