6.13.8Circeiensium quoque quidam cogniti et coloni a
Uelitris; Romamque omnes missi percontantibus primoribus
patrum eadem quae dictatori defectionem sui quisque populi
haud perplexe indicauere.
ch. 14
6.14.1
dictator exercitum in statiuis tenebat, minime dubius
bellum cum iis populis patres iussuros, cum maior domi
exorta moles coegit acciri Romam eum gliscente in dies
seditione, quam solito magis metuendam auctor faciebat.
6.14.2non enim iam orationes modo M. Manli sed facta, popularia
in speciem, tumultuosa eadem, qua mente fierent intuenda
erant.
6.14.3centurionem, nobilem militaribus factis, iudicatum
pecuniae cum duci uidisset, medio foro cum caterua sua accurrit
et manum iniecit; uociferatusque de superbia patrum
ac crudelitate feneratorum et miseriis plebis, uirtutibus eius
uiri fortunaque,
6.14.4'tum uero ego' inquit 'nequiquam hac dextra
Capitolium arcemque seruauerim, si ciuem commilitonemque
meum tamquam Gallis uictoribus captum in seruitutem
6.14.5ac uincula duci uideam.' inde rem creditori palam populo
soluit libraque et aere liberatum emittit, deos atque homines
obtestantem ut M. Manlio, liberatori suo, parenti plebis
Romanae, gratiam referant.
6.14.6acceptus extemplo in tumultuosam
turbam et ipse tumultum augebat, cicatrices acceptas
Ueienti Gallico aliisque deinceps bellis ostentans:
6.14.7se militantem,
se restituentem euersos penates, multiplici iam sorte
exsoluta, mergentibus semper sortem usuris, obrutum fenore
esse; uidere lucem, forum, ciuium ora M. Manli opera;
6.14.8omnia parentum beneficia ab illo se habere; illi deuouere
corporis uitaeque ac sanguinis quod supersit; quodcumque
sibi cum patria penatibus publicis ac priuatis iuris fuerit, id
cum uno homine esse.
