ch. 31
6.31.1
insequentis anni principia statim seditione ingenti arsere
tribunis militum consulari potestate Sp. Furio Q. Seruilio
iterum Licinio† Menenio tertium P. Cloelio M. Horatio
L. Geganio.
6.31.2erat autem et materia et causa seditionis aes
alienum; cuius noscendi gratia Sp. Seruilius Priscus Q. Cloelius
Siculus censores facti ne rem agerent bello impediti
sunt;
6.31.3namque trepidi nuntii primo, fuga deinde ex agris
legiones Uolscorum ingressas fines popularique passim Romanum
agrum attulere.
6.31.4in qua trepidatione tantum afuit
ut ciuilia certamina terror externus cohiberet, ut contra eo
uiolentior potestas tribunicia impediendo dilectu esset, donec
condiciones impositae patribus ne quis, quoad bellatum
esset, tributum daret aut ius de pecunia credita diceret.
6.31.5eo
laxamento plebi sumpto mora dilectui non est facta. legionibus
nouis scriptis placuit duos exercitus in agrum Uolscum
legionibus diuisis duci. Sp. Furius M. Horatius dextrorsus
<in> maritimam oram atque Antium, Q. Seruilius et L. Geganius
laeua ad montes <et> Ecetram pergunt.
6.31.6neutra
parte hostis obuius [fuit]. populatio itaque non illi uagae
similis quam Uolscus latrocinii more, discordiae hostium
fretus et uirtutem metuens, per trepidationem raptim fecerat
sed ab iusto exercitu iusta ira facta, spatio quoque temporis
grauior.
6.31.7quippe a Uolscis timentibus ne interim exercitus
ab Roma exiret incursiones in extrema finium factae erant;
Romano contra etiam in hostico morandi causa [erat], ut
hostem ad certamen eliceret.
6.31.8itaque omnibus passim tectis
agrorum uicisque etiam quibusdam exustis, non arbore
frugifera, non satis in spem frugum relictis, omni quae extra
moenia fuit hominum pecudumque praeda abacta Romam
utrimque exercitus reducti.
