7.14.8his fere mille effectis centum admiscet equites et
nocte super castra in montes euadere ac siluis se occultare
iubet neque inde ante mouere quam ab se acceperint signum.
7.14.9ipse, ubi inluxit, in radicibus montium extendere aciem
coepit sedulo,
7.14.10ut aduersus montes consisteret hostis, instructo
uani terroris apparatu, qui quidem terror plus paene
ueris uiribus profuit. primo credere duces Gallorum non
descensuros in aequum Romanos; deinde, ubi degressos
repente uiderunt, et ipsi auidi certaminis in proelium ruunt
priusque pugna coepit quam signum ab ducibus daretur.
ch. 15
7.15.1
acrius inuasere Galli dextrum cornu; neque sustineri
potuissent, ni forte eo loco dictator fuisset, Sex. Tullium
nomine increpans rogitansque sicine pugnaturos milites
spopondisset?
7.15.2ubi illi clamores sint arma poscentium, ubi
minae iniussu imperatoris proelium inituros? en ipsum
imperatorem clara uoce uocare ad proelium et ire armatum
ante prima signa; ecquis sequeretur eorum qui modo ducturi
fuerint, in castris feroces, in acie pauidi?
7.15.3uera audiebant;
itaque tantos pudor stimulos admouit, ut ruerent in hostium
tela alienatis a memoria periculi animis. hic primo impetus
prope uecors turbauit hostes, eques deinde emissus turbatos
auertit.
7.15.4ipse dictator, post quam labantem una parte uidit
aciem, signa in laeuum cornu confert, quo turbam hostium
congregari cernebat, et iis qui in monte erant signum quod
conuenerat dedit.
7.15.5ubi inde quoque nouus clamor ortus et
tendere obliquo monte ad castra Gallorum uisi sunt, tum
metu ne excluderentur omissa pugna est cursuque effuso ad
castra ferebantur.
