7.15.13eaque rogatione nouorum
maxime hominum ambitionem, qui nundinas et conciliabula
obire soliti erant, compressam credebant.
ch. 16
7.16.1
haud aeque laeta
patribus insequenti anno C. Marcio Cn. Manlio consulibus
de unciario fenore a M. Duillio L. Menenio tribunis plebis
rogatio est perlata; et plebs aliquanto eam cupidius sciuit
[accepit].
7.16.2ad bella noua priore anno destinata Falisci quoque hostes
exorti duplici crimine quod et cum Tarquiniensibus iuuentus
eorum militauerat et eos qui Falerios perfugerant cum male
pugnatum est, repetentibus fetialibus Romanis non reddiderant.
7.16.3ea prouincia Cn. Manlio obuenit. Marcius exercitum
in agrum Priuernatem, integrum pace longinqua, induxit
militemque praeda impleuit. ad copiam rerum addidit
munificentiam, quod nihil in publicum secernendo augenti
rem priuatam militi fauit.
7.16.4Priuernates cum ante moenia sua
castris permunitis consedissent, uocatis ad contionem militibus
'castra nunc' inquit 'uobis hostium urbemque praedae
do, si mihi pollicemini uos fortiter in acie operam nauaturos
7.16.5nec praedae magis quam pugnae paratos esse.' signum
poscunt ingenti clamore celsique et spe haud dubia feroces
in proelium uadunt. ibi ante signa Sex. Tullius, de quo
ante dictum est, exclamat 'adspice, imperator' inquit,
'quemadmodum exercitus tuus tibi promissa praestet',
piloque posito stricto gladio in hostem impetum facit.
7.16.6sequuntur Tullium antesignani omnes primoque impetu
auertere hostem; fusum inde ad oppidum persecuti, cum
iam scalas moenibus admouerent, in deditionem urbem
acceperunt. triumphus de Priuernatibus actus.
