7.18.9aliquotiens
frustra in campum descensum cum esset multique per
seditiones acti comitiales dies, postremo uicit perseuerantia
consulum: plebis eo dolor erupit, ut tribunos actum esse
de libertate uociferantes relinquendumque non campum
iam solum sed etiam urbem captam atque oppressam regno
patriciorum maesta [plebs] sequeretur.
7.18.10consules relicti a
parte populi per infrequentiam comitia nihilo segnius perficiunt.
creati consules ambo patricii, M. Fabius Ambustus
tertium T. Quinctius. in quibusdam annalibus pro T.
Quinctio M. Popilium consulem inuenio.
ch. 19
7.19.1
duo bella eo anno prospere gesta: cum Tarquiniensibus
Tiburtibusque ad deditionem pugnatum. Sassula ex his
urbs capta; ceteraque oppida eandem fortunam habuissent,
ni uniuersa gens positis armis in fidem consulis uenisset.
7.19.2triumphatum de Tiburtibus; alioquin mitis uictoria fuit.
in Tarquinienses acerbe saeuitum; multis mortalibus in acie
caesis ex ingenti captiuorum numero trecenti quinquaginta
octo delecti, nobilissimus quisque, qui Romam mitterentur;
7.19.3uolgus aliud trucidatum. nec populus in eos qui missi
Romam erant mitior fuit: medio in foro omnes uirgis caesi
ac securi percussi. id pro immolatis in foro Tarquiniensium
Romanis poenae hostibus redditum.
7.19.4res bello bene gestae
ut Samnites quoque amicitiam peterent effecerunt. legatis
eorum comiter ab senatu responsum; foedere in societatem
accepti.
7.19.5non eadem domi quae militiae fortuna erat plebi
Romanae. nam etsi unciario fenore facto leuata usura
erat, sorte ipsa obruebantur inopes nexumque inibant; eo
nec patricios ambo consules neque comitiorum curam
publicaue studia prae priuatis incommodis plebs ad animum
admittebat.
