7.20.7eos seu dedi placeat, dedere se
paratos esse, seu supplicio adfici, daturos poenas. Caere,
sacrarium populi Romani, deuersorium sacerdotum ac receptaculum
Romanorum sacrorum, intactum inuiolatumque
crimine belli hospitio Uestalium cultisque dis darent.
7.20.8mouit
populum non tam causa praesens quam uetus meritum,
ut maleficii quam beneficii potius immemores essent. itaque
pax populo Caeriti data indutiasque in centum annos
factas in senatus consultum referri placuit.
7.20.9in Faliscos
eodem noxios crimine uis belli conuersa est; sed hostes
nusquam inuenti. cum populatione peragrati fines essent,
ab oppugnatione urbium temperatum; legionibusque Romam
reductis reliquum anni muris turribusque reficiendis
consumptum et aedis Apollinis dedicata est.
ch. 21
7.21.1
extremo anno comitia consularia certamen patrum ac
plebis diremit, tribunis negantibus passuros comitia haberi
ni secundum Liciniam legem haberentur, dictatore obstinato
tollere potius totum e re publica consulatum quam promiscuum
patribus ac plebi facere.
7.21.2prolatandis igitur comitiis
cum dictator magistratu abisset, res ad interregnum rediit.
infestam inde patribus plebem interreges cum accepissent,
ad undecimum interregem seditionibus certatum est.
7.21.3legis
Liciniae patrocinium tribuni iactabant: propior dolor plebi
fenoris ingrauescentis erat curaeque priuatae in certaminibus
publicis erumpebant.
7.21.4quorum taedio patres L. Cornelium
Scipionem interregem concordiae causa obseruare legem
Liciniam comitiis consularibus iussere. P. Ualerio Publicolae
datus e plebe collega C. Marcius Rutulus.
7.21.5inclinatis semel
in concordiam animis noui consules fenebrem quoque rem,
quae distinere una animos uidebatur, leuare adgressi solutionem
alieni aeris in publicam curam uerterunt quinqueuiris
creatis quos mensarios ab dispensatione pecuniae appellarunt.
